Kailan mo masasabing ang
isang lugar o bagay na iyong nakikita ay tunay na mapayapa? Kadalasan ay
nakikita natin ito sa isang panatag at kalmadong dagat. Minsan din nama’y sa pagsikat ng
bagong umaga, sa pagtama nito sa sangkalupaan.
Ang pag gising sa umaga, para sa isang tipikal na estudyanteng kagaya ko ay
di kasing dali gaya ng inaakala ko noon. Dapat ihanda ang sarili para sa
pagpasok sa paaralan, lahat ng bagay na kakailanganin mo ay dapat ng igayak
dahil pag may nakalimutan ka, trapik ang kalaban mo. Pag nangyayari ito, laging
si trapik ang sinisisi natin. Pag dating mo ng paaralan, di ka makapasok kasi
naiwan mo pla yung ID mo at sino ang sisisihin mo, yung mga kasama mo sa bahay
na nag apura sa’yo para magmadali. Lagi tayong humahanap ng sisisihin lalo na
sa mga oras na mali o palpak ang kinalalabasan ng mga bagay na ginawa na natin.
Ganoon din naman, ang lahat ng nasa paligid natin ang siyang bumubuo o di kaya nama’y sumisira sa atin. Nariyan ang Diyos, pamilya, barkada, kompyuter, telebisyon at kung anu-ano pa na maaaring makaimpluwensiya sa atin. Maaaring mabuti o masama ang dulot ng mga ito, ngunit sa huli, tayo pa rin ang magdedesisyon kung saan o alin ba ang pipiliin natin. Kung magpapadala tayo sa barkada at masasamang bisyo, malamang ay ikapahamak natin ito. Ngunit kung patuloy lang tayong kakapit at maniniwala sa Diyos, tiyak na hindi tayo mapapahamak.
sariling likha ng may akda
Gaya ng larawang nasa itaas, ang mga bagay tulad ng lupa,
ulan, hangin, at kidlat ay ang mga bagay na nasa paligid natin. Sa hampas ng malalakas
na hangin at lakas ng buhos ulan, samahan pa ng kidlat, tila napakagulo, at
kung sakaling ang ugat ng puno’y bumitaw sa pagkakakapit nito ay siguradong
matutumba. At kung makapagsasalita lamang ito ay tiyak na sisisihin ang ulan
hangin at kidlat. Sa oras na matapos ang bagyo, muli ang ugat niya’y kakapit sa
lupa, muli siya’y babangon, magkakadahon at mamumunga.
Sa huli nawa’y mabuhay tayo gaya ng punong iyon. Sa kabila ng mga bagay
sa paligid natin na maaaring makasama sa atin ay matuto tayong kumapit muli sa
Diyos. Tigilan ang paninisi sa iba sa mga bagay na nangyayari sa atin, dahil
tayo ang gumagawa ng desisyon. Ipanatag natin ang ating mga sarili, ihanda ang
lahat ng ating mga kailangan, ipanatag ang ating kalooban upang magkaroon ng
kapayapaan sa ating sarili at huwag kalimutang magpasalamat sa lahat ng Kanyang
kaloob.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento